7 weken in Ghana

Oooh jee, week 7 alweer!! En nog maar mijn 5e reisverslag! Ik had me voorgenomen om echt elke week een reisverslag te schrijven, maar weetje, als je hier zit is er zo veel te doen en heb je eigenlijk niet zo’n zin om telkens een verslag te schrijven, maar ik vind het ook super leuk om de leuke reacties onder mijn reisverslag te lezen! Over twee weken sta ik weer op Nederlandse bodem.. Wat een raar idee, en ik moet zeggen dat ik het eigenlijk ook helemaal niet zo leuk vind, ik kan hier nog wel 10 weken langer blijven! Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin.

Sinds begin Juni zit ik alleen met Marja in Hanukkah, een vrijwilligster waarmee ik het ook erg goed kan vinden. Sinds kort zijn daar Kim en Riekie bij gekomen, waar ik het ook goed mee kan vinden. Allemaal blijven ze 4 weken wat betekend dat ze ongeveer tegelijk met mij weggaan. De afgelopen weken heb ik weer veel gedaan. Maandag 1 juni heb ik samen met Mariette springtouwen en elastieken naar school gebracht die ik had mee genomen uit Nederland. De kinderen vinden het heel erg leuk en ze kunnen er nu in de pauze mee spelen! Woensdag  ben ik samen met Moses djembees gaan kopen voor de school. Ik heb uit Nederland 775 euro sponsorgeld mee genomen en hiervoor vinden we nu verschillende bestemmingen. Een ervan waren de djembees. Op de school hebben ze djembees nodig voor speciale evenementen en feestdagen en voor het afstuderen. Deze djembees halen Moses en ik ergens aan de kant van de weg. En natuurlijk wil de verkoper weer meer hebben dan wij willen geven.. Na lang praten van Moses mogen we ze eindelijk mee nemen voor het, van ons, gewenste bedrag. Moses heeft de man overgehaald door te vertellen dat ik een blanke ben en hier kom om hun te helpen, dit werkte. De kinderen en leraren van de school zijn erg blij met de Djembees en ze zullen er veel gebruik van gaan maken. Smiddags zijn we samen met Regina, de verpleegkundige van Hanukkah, op bezoek geweest bij Mary, een babytje van ongeveer een jaar die in het ziekenhuis lag. Gelukkig gaat het al een stuk beter en is ze inmiddels thuis! Het ziekenhuis is anders dan in Nederland.. Maarja, bijna alles is hier anders. Er zijn een aantal baby bedjes maar de rest van de baby’s liggen net als Mary gewoon in een groot bed. Verder moet je als je kind hier in het ziekenhuis ligt er 24/7 bij zijn. En je moet je eigen eten meenemen en dat voor je kind, heel anders dan in Nederland dus. De volgende dag gaan we smorgens mee met de schoolbus. We gaan mee de kinderen wegbrengen en blijven bij de school van de grootste kinderen. Het is vrijdag dan houden ze smorgens een mars. Een beetje hetzelfde als op de circle of life school maar dan met veeeel meer kinderen. Het is een heel spektakel en het is mooi om te zien. smiddags ga ik snoezelen met een van de gehandicapte kindjes. Hier genieten ze heel erg van en dit is mooi om te zien. Terwijl ik in de snoezel ruimte ben met een meervoudig gehandicapt kindje komt er een verstandelijk beperkte jongen van een jaar of 15 buiten bij de deur staan. Ik laat hem binnen en hij gaat naast ons zitten. Hij aait het meisje door het gezicht en het is mooi om te zien hoe ze op elkaar reageren. Ze worden er beide erg rustig van en genieten er van. Na een tijdje breng ik het meisje weer terug en ga ik nog even alleen met de jongen terug. Hij is een bijzondere jongen en maakt altijd veel dans bewegingen en doet alsof hij rapper is. Ik zet een muziekje voor hem op om te kijken hoe hij daarop reageert. Nou, hij vond het geweldig. Hij begint te dansen en geniet volop. Echt super mooi om te zien, een bijzonder moment. Savonds is er weer prayers, ik vind het een mooi iets. In Nederland had ik weinig met het geloof en ging ik ook niet naar de kerk. Hier is dat anders, ik vind het mooi om naar Moses te luisteren en heb meer respect gekregen voor het geloof. Ik denk dat ik door die ervaringen in Nederland ook meer naar de kerk zal gaan. Tijdens deze prayers vraag ik Moses om te bidden voor mijn opa, die ziek is. Dit doet hij samen met alle andere mensen, mooi om te zien en het ontroert me. De dag erop, zaterdag, gaan we smiddags met Moses en Mariette mee naar de begrafenis van de achterbuurvrouw van Hanukkah. Dit gaat heel anders als ik Nederland. Mensen worden hier pas weken na dat ze zijn overleden begraven. En het is een groot feest, ze vieren met de begrafenis het leven van de persoon die is overleden. De begrafenis duurt de hele dag en wordt gehouden op een soort plein met tentjes en heel veel stoelen. Als wij komen is de mevrouw al wel begraven, dat hebben ze smorgens gedaan, nu is het feest. Als we komen worden we omgeroepen via de microfoon, er staat ook hele harde muziek. Ze roepen om wie er zijn en daarna moeten we iedereen een hand geven, en geloof me dat zijn er veel.. daarna kiezen we een plekje uit en gaan we zitten. In de tijd dat we zitten geven we nog een paar honderd mensen een hand en luisteren we naar keiharde muziek. Daarna gaan we weer terug naar Hanukkah. Bij terugkomst gaan we beginnen met het schilderen van het schoolplein. We hebben tekeningen op het schoolplein gemaakt van hinkelpaden en andere spelen. Deze moeten we allemaal verven, erg leuk! We maken een begin en gaan dan terug omdat er een feestmaal is. In Nederland is er iemand jarig die het leuk vind om de kinderen van Hanukkah ook te trakteren. Hij heeft geld over gemaakt waar Mariette dan kip, groente en rijst voor haalt zodat de mama’s fride rice met kip kunnen maken, een groot feest en super lekker, want wij mogen ook altijd mee eten! Super leuk dat er mensen zijn die dit doen, en ik weet een ding zeker, dit wordt ook een vast onderdeel van mijn verjaardag! 60 euro overmaken naar Hanukkah zodat er 48 kinderen en alle mama’s kunnen genieten van een heerlijke maaltijd! Dus, koop wat bier en chips minder en hiervan kun je 48 kinderen heerlijk laten eten! Ideetje? De volgende dag gaan we weer verder met het schilderen van het schoolplein. Na ongeveer 5 uur schilderen zijn we klaar! Phoeee wat een werk, we zijn helemaal kapot! We pakken onze zwemtas en gaan rechtstreeks door naar het Eusbett om daar uit te rusten en te zwemmen. Wauw, wat is dat lekker! Voor het eerst in 7 weken weer gezwommen en het gevoel gehad dat ik echt schoon was, heerlijk! Na lekker te hebben gezwommen en gegeten gaan we terug naar Hanukkah. Ik doe de kinderen medicijnen en lees daarna de kinderen een verhaaltje voor voordat ze naar bed gaan. We hebben een boekje met Jip en Janneke verhaaltjes in het engels. Super leuk! De kinderen vinden het heerlijk om voorgelezen te worden, en dan vooral de oudere kinderen! Ik lees eerst drie verhaaltjes voor op de meiden kamer en daarna op de jongens kamer, ze vinden het echt geweldig! Mooi om te zien, en leuk om te doen. De volgende dag gaan we naar een ander kindertehuis om te kijken hoe dat daar gaat. Om 2uur hadden we een taxi afgesproken. Maar, we zijn in Ghana dus om half3 zaten we in de taxi. We rijden anderhalfuur over een stuk dat in een halfuurtje te doen is, maar aangezien wij maar 50km/pu rijden omdat anders de hele auto vol rook stond, doen we er iets langer over. Dan zijn we eindelijk in het plaatsje waar het weeshuis moet zijn. We weten niet of het er nog is en of we er uberhaupt mogen komen kijken. We vragen in het dorpje waar het weeshuis is en worden weer terug gestuurd, het is nog een stuk terug. Na een stuk rijden vonden we het weer niet.. opnieuw gevraagd en we werden weer de andere kant op gestuurd. Haha, na 5keer heen en weer te zijn gestuurd hadden we het eindelijk. Als we aankomen rennen alle kinderen op ons af, Obruni’s!! Er zitten rond de 40 kinderen. We krijgen direct een rondleiding want de mensen vinden het leuk dat we er zijn. De eigenaar van het weeshuis is er niet en wordt gebeld zodat hij ons ook kan begroeten. Het weeshuis zelf ziet er wel goed uit, maar allemaal wel wat ouder en soberder. De kinderen slapen met twee in een bed en de kinderen zijn wat viezer dan de kinderen in Hanukkah. Maar ze zien er wel goed uit en de bedden puilen uit van knuffels, haha schattig. Na een rondleiding gaan we weer naar buiten. Daar delen we ballonnen uit, we hadden leuke ballonnen mee maar ze waren alleen met geen mogelijkheid op te blazen… De kinderen moesten er heel erg om lachen. Van de 40 ballonnen zijn er ongeveer 10 opgeblazen haha. Na een tijdje is de eigenaar van het kindertehuis er. Hij is blij ons te zien en verteld ons over zijn kindertehuis. Hij runt het kindertehuis alleen met zijn vrouw en krijgt geen geld van de overheid oid. Heel enkel komen er vrijwilligers en voor de rest betaald hij het eten voor kinderen van het geld wat hij verdient met zijn akker. Hij heeft een akker met daarop verschillende soorten groenten die hij verkoopt. Ik vind het knap om te zien hoe zo iemand dit draaiende houd en ik heb respect voor hem. Hij runt het kindertehuis al 10 jaar hij doet het met liefde dat kun je goed zien. Als we weggaan vraagt hij ons of we heb willen toevoegen op facebook zodat we wat reclame kunnen maken voor zijn weeshuis, in de hoop dat er meer vrijwilligers komen. Als we afscheid nemen van alle kinderen en de eigenaar geven we hem nog 50 cedi zodat hij luiers kan kopen voor de kinderen, hier is hij erg blij mee. Heftig om te zien dat deze mensen helemaal niks van de overheid krijgen en alles op eigen kracht moeten doen terwijl ze zulk goed werk doen.. Als we weer terug zijn in Hanukkah is het al laat en gaan we na een paar potjes skipbo ( een soort kaart spel) slapen. Woensdags gaan we naar de woensdag markt. Dit is een hele grote markt in Sunyani waar ze werkelijk alles verkopen. Je kijkt echt elke keer weer je ogen uit. Ik koop een doek om een kind in te dragen, zodat ik dit ook in Nederland kan doen. Smiddags ga ik met Moses naar het huisje voor Adwoa. Adwoa is het eerste kind dat in Hanukkah is komen wonen. Ze is nu 22 dus is het tijd dat ze opzichzelf gaat wonen. Van mijn sponsorgeld word de eerste twee jaar de huur voor het huisje betaald, een hele eer om dit te mogen doen, alle sponsors bedankt! We gaan het huisje bekijken om te kijken of we binnenkort al kunnen verhuizen. Het is een mooi huisje. Niet erg groot maar groot genoeg voor Adwoa en haar zoontje van twee. We spreken af dat ze zaterdag kan gaan verhuizen. Savonds na prayers vertelt Moses samen met mij en Mariette aan Adwoa dat ik de huur voor haar huisje ga betalen. Ze is heel erg blij en dankbaar. Bijzonder en mooi om te zien dat je iemand daar zo blij mee maakt en dat je zo iets moois kunt doen. Donderdag en vrijdag doe ik de hele dag niks omdat ik ziek ben.. Ik ben erg benauwd en ben de hele week al niet lekker te pas. Balen dat dit net moet gebeuren in mijn laatste weken.. Ik ben vrijdag begonnen met een antibiotica kuur en gelukkig ben ik nu wel wat opgeknapt. Zaterdag blijf ik ook nog veel in bed. Savonds roept Adwoa me, ze heeft alles verhuist en vind haar huisje erg mooi. Volgende week gaan we samen kijken wat ze nog nodig heeft en ik eventueel voor haar kan kopen. Zondags ga ik smorgens samen met Marja een klaslokaal schilderen. Een plaatselijke tekenaar heeft al tekeningen, van de lion king, in het lokaal getekend en wij moeten het in schilderen. Erg leuk om te doen. Smiddags geef ik de kinderen tennisrackets die ik ook in Nederland had gekocht, zodat ze daar mee konden spelen. Daarna gaan wij naar het Eusbett om te zwemmen. Helaas mag ik niet zwemmen en zonnen maar het is toch lekker om even daar te relaxen. Na lekker te hebben gegeten zijn we weer terug op Hanukkah. Thuis doen we nog een potje skipbo en kletsen en lachen we wat af. Daarna snel weer slapen want morgen begint er weer een school week!

Toen ik in Nederland eraan dacht dat ik hier 9 weken zou zitten was ik soms bang dat ik heimwee zou krijgen, maar dit is echt nog niet gebeurd. In tegendeel zelfs, ik heb het hier zo naar mijn zin dat ik het niet erg zou vinden om hier nog eens 9 weken te zitten! Wel merk ik, dat nu ik weet dat ik binnenkort naar huis ga, ik meer verlang naar de dingen thuis. Gewoon de koelkast los trekken en dingen eruit halen die je lekker vind, wat een luxe! En mocht er niks in staan, welja dan rij je toch even naar de supermarkt 5 min verderop? Keuze genoeg! Of gewoon eens een lekker patatje ofzo, haha daar heb ik wel weer eens zin aan, of een glas melk, een zak chips, etc haha verwende Hollander! Nee hoor, als ik moest kiezen tussen al die dingen of hier nog langer blijven was de keuze heel erg snel gemaakt! Hier blijven!! Maar goed aan al het leuke komt een eind en over 10 dagen sta ik alweer in Nederland. Ik ga de laatste weken nog heel erg genieten van de kinderen en nog veel leuke dingen doen!