Eerste week in Hanukkah

De eerste week in Hanukkah is voorbij gevlogen.. nu in dit typ besef ik dat des te meer, ben ik er al een week?! Het voelt nog maar zo kort maar toch hebben we al zoveel gedaan! 

Het moment dat we Hanukkah binnenliepen met al onze koffers voelde als thuiskomen. We zijn er weer, wat hebben we deze plek, dit land en vooral deze mensen en kinderen gemist. Het is erg rustig op Hanukkah want alle kinderen zijn naar school. Alleen de gehandicapte kinderen die niet naar school kunnen en de allerkleinsten zijn op Hanukkah. Die krijgen dus ook een extra warm welkom, zij zijn altijd blij om iemand te zien lieve schatjes! De mama’s zijn ook erg blij en herkennen ons nog, wat fijn om ze weer in de armen te sluiten! Zonder deze helden, deze mama’s, was er geen Hanukkah. Na iedereen geknuffeld te hebben lopen we naar het vrijwilligersverblijf om onze koffer weg te brengen. Daar zien we Miriam, onze kok en mama als we in Hanukkah zijn, ze wist niet dat wij kwamen en is heel erg blij om ons te zien, en wij haar. Na onze koffers te hebben uitgepakt lopen we rond 3uur richting de school, als verassing de kids uit school halen. Al vanuit boven wordt er Pam en Loes door de ramen geschreeuwd, we zijn gezien! De kids zijn super blij en kunnen niet wachten ons te knuffelen en heel veel te vertellen. Rond 5uur, later dan normaal ivm een kapotte auto, komen ook de gehandicapte kinderen uit school. Ama en Kwame, broer en zus en beide een verstandelijke beperking, zijn echt mijn grote vrienden. Ik geniet elke keer enorm als ik ze zie. Om hen weer terug te zien was echt heel erg mooi. Kwame wist niet hoe snel hij op me af moest komen en wist direct mijn naam en ook Ama was heel erg blij. Ikzelf kon alleen maar heel hard glimlachen met tranen in m’n ogen. Het is zo gaaf om alle kinderen weer te zien en te zien hoe groot ze zijn geworden. Ze ontwikkelen zich echt geweldig en zijn echt al een stuk zelfstandiger, zo mooi! Die avond gaan we na het geweldige eten van Miriam, dat we ook enorm hebben gemist, snel slapen. Het onweert en regent heel hard dus iedereen ligt optijd in bed. De volgende dag worden we om 6uur door Yaw gewekt, een jongen van 10 met een verstandelijke beperking en echt een hele lieve schat, hij staat voor mn deur te kloppen; Loe Loe! Ik loop naar buiten en help hem om zijn broek en schoenen aan te doen. De dagen hier beginnen erg vroeg, ivm de hitte wil je ook niet echt langer in bed liggen trouwens.. De hitte moeten we wel even aan wennen, het is hier rond de 35 graden en heel erg vochtig en plakkerig.. Die koude douche is dan ineens niet meer zo vervelend..  die ochtend ruimen Pam en Ik het vrijwilligersverblijf op en ‘s middags gaan we wandelen met een aantal gehandicapte kinderen. Om vijf uur komt Mariette als verassing op Hanukkah, ze is door omstandigheden bijna een jaar niet op Hanukkah geweest en vandaag komt ze. De kids weten van niks. Als ze de auto zien denken ze eerst dat het alleen papa Moses is maar als ze dan mama Mariette zien is iedereen door het dolle heen. Met tranen in onze ogen staan Pam en ik te kijken. Wat zijn de kids gek met haar, wat doet zij geweldige dingen en wat heeft ze prachtige dingen bereikt, diep respect. De volgende dag brengen we de kinderen naar school en kijken we naar de ochtendmars. Iedere ochtend gaan de kinderen voor de school staan en zingen ze een aantal liederen, daarna marcheert iedere klas de school weer in. Super leuk altijd en wat gaaf om te zien dat er nu ongeveer het dubbele aantal aan leerlingen staat! Rond de 200, wauw! We kijken wat rond in de school en begroeten de leraren. De materialen die ik vier jaar geleden al heb meegenomen worden nog steeds volop gebruikt, super om te zien! ‘s Middags doen we wat inkopen in de stad voor de kinderen. Mooi om weer door de stad te lopen en weer heel vaak Obruni te horen. Obruni betekend blanke en dit horen we dan ook heel vaak. Soms worden we zelfs aangeraakt, dan willen de mensen even voelen aan onze huis haha. In de stad is zoveel te zien. Honderden toeterende taxi’s en langs de hand van de weg mannen die met een microfoon hele verhalen vertellen, en het volume op 100 we verstaan er niets van maar soms horen we ze ineens zeggen; Obruni of white ladie! Dan weten we genoeg.. Echt winkels kennen ze hier bijna niet, en als die er al zijn zijn die erg duur. Het zijn vooral kraampjes langs de weg. Je springt, of als je geluk hebt ligt er een plank op, over het open riool en dan kun je je inkopen doen. Dat open riool wen ik denk ik nooit aan, en dan vooral de lucht die er af komt... langs de weg is trouwens alles te koop. Van kleren tot eten tot borden en pannen, echt alles. Kleren zijn tweede hands kleren. Soms zie je ineens een voetbal shirtje met Nederlandse opdruk en bh’s en onderbroeken liggen op grote hopen. Na de stad gaan we stoepkrijten met de kleine en gehandicapte kinderen. Rond drie uur komen de andere kinderen weer uit school. Tijd voor huiswerk! Met z’n allen in de zomerhut maken we huiswerk. Op dat moment komt er een man om onze euro’s te wisselen naar cedi’s. Al ons sponsorgeld hebben we contant meegenomen in de koffer omdat dit het voordeligst is, pinnen kost geld. €1350 aan sponsorgeld hebben we dit keer bij ons. Dit resulteerde in een enorme stapel cedi’s! Na het eten gaan we dansen met de kinderen! Dat vinden ze echt geweldig! Deze kinderen worden met ritmegevoel geboren echt super! Daarna doen we nog wat kunstjes. Toen ze me vroegen of ik een radslag kon, en ik bleek het te kunnen, werden alle mogelijke kunstjes uit de kast gehaald. Ma, can you do this? De kinderen noemen ons hier vaak ma, maar ook wel gewoon Loes en Pam. Na heel wat gekke kunstjes wensen we iedereen een fijne nacht en gaan we slapen. De volgende dag blijkt Yaw zijn taxi naar school te hebben gemist omdat hij voor onze deur stond. Wij besluiten hem met de taxi te brengen. Een hele belevenis haha. De school van Yaw is helaas niet zo mooi als the circle of life school van Hanukkah. De school voor deze kinderen, special need kids, is erg saai en het doet ons pijn dit te zien.. zo jammer dat deze kinderen nog zo worden achtergesteld in dit land. Gelukkig was de juf lief en krijgen ze op Hanukkah heel veel liefde en aandacht. We vervolgen onze weg naar de kapper. We laten ons haar invlechten. Dit doen we omdat ons haar dan niet gewassen hoeft te worden en het wat koeler is. Na een uur pijn lijden zit het er in, voelt direct heerlijk koel! Na de kapper delen we een aantal fabeltjeskrant knuffels uit op de school. Alle lagere klassen krijgen een set en daar zijn ze heel blij mee! Als alle kids uit school komen delen we watermeloen uit, deze hadden we gekocht aan de straat. Langs de kant van de weg kun je hier heel veel soorten fruit kopen. Vooral de mango’s, bananen, ananassen en watermeloenen zijn heerlijk! De kids vinden het heerlijk! Als de kinderen rond 3uur uit school komen moeten ze allemaal direct hun schoolkleren uit doen en in bad. Het eerste uur zie je dan ook veel naakte kindjes rennen over Hanukkah. ‘s Avonds lees ik de kleine kinderen voor uit Jip en Janneke, na 6 verhaaltjes slaapt bijna iedereen. Daarna zitten Pam en ik bij de meiden, tussen de 10 en 17 jaar) op de kamer. Mooi om te zien dat ze zo groot zijn geworden en zo zelfstandig zijn! Ze kletsen en willen veel van ons weten, erg gezellig! De volgende dag is het zaterdag! Geen school! ‘s Morgens maken we een spandoek voor Mariette om haar welkom te heten. Pam en ik waren een beetje bang dat dit niks zou worden met al die kleintjes en verf en een wit doek, maar de grote jongens en meisjes regelden de hele boel zelf! Ze hebben het doek helemaal zelf bedacht en gemaakt en de kleintjes luisteren perfect! Een grote familie! Geweldig! Het doek is echt heel erg mooi geworden en iedereen was er trots op! Na dit ochtendvullende programma gaan Pam en ik samen met Moses en twee meiden van Hanukkah naar de stad. We gaan luiers kopen van ons sponsorgeld. We halen voor 2400 cedi aan luiers, dat is €450, luiers is hier echt een grote kostenpost.. daarna zet Moses ons en de meiden af in de stad om ondergoed voor ze te kopen. De meiden doen zelf het woord met de verkopers en voor ieder meisje op Hanukkah wordt er ondergoed gehaald. Ook halen we deo voor de jongens en meiden. Super om dit samen te kunnen doen en wat waren de andere grote jongens en meiden blij met de aankopen. Super om ze blij te kunnen maken, ze hebben het zo verdiend! Daarna gaan we waterballonnen vullen, als de kids ons zien komen met een bak vol ballonnen zijn ze door het dolle heen. De bak is al snel leeg. Dat het daar pas begon hadden Pam en ik even niet door. De bak werd meegenomen, gevuld, ik werd vastgehouden door kids en andere kids kwamen met een volle bak aanlopen; Loes Loes Loes! En jahoor, de volle bak over me heen, klets en klets nat! Daarna was Pam aan de beurt! Hahah wat hebben we gelachen en wat hebben de kids genoten! Iedereen was helemaal doorweekt! Na dit natte avontuur vragen de meiden ons om een dansje te leren voor als Mariette morgen komt. Ik leer ze een dansje dat ik in Nederland bij de Zumba doe, ze pakken het super snel op en na een uurtje oefenen zit het er in, top! Die avond is iedereen moe en is het al snel heel rustig op Hanukkah. De volgende dag is het Zondag. Snel hangen we ons spandoek op en versieren we de zomerhut met ballonnen voor als Mariette komt. Als ze komt zingen alle kinderen en het is echt een geweldig welkom. Vervolgens is er kerk. Iedere zondag is er kerk op Hanukkah, iedereen zingt en danst, echt geweldig. Kerk hier is niet te vergelijken met kerk in Nederland. Als we deze kerk in Nederland zouden hebben zat ik drie keer per week in de kerk. Na de kerk laten de meiden het dansje zien aan Mariette, ze doen het super! Daarna dansen we nog een paar uurtjes in de zomerhut! De zomerhut is een hut midden op het plein in Hanukkah, hier doen we veel spelletjes etc en kun je lekker uit de zon zitten. ‘s Middags gaan we nog springtouwen, tennissen en voetballen met de kids, wat een energie! En dan besef ik me ineens dat we er al bijna een week zitten en ik nog niets met jullie heb gedeeld. Snel een verhaal typen! Het is langer geworden dan ik had gedacht en mocht je het af hebben gelezen, knap gedaan haha! Pam en ik vermaken ons echt super en we genieten van ieder moment op Hanukkah. Er is eigenlijk nog zoveel meer te vertellen!