Laatste reisverhaal vanuit Hanukkah

Helaas is vandaag mijn laatste dag in Hanukkah alweer aangebroken. Wauw wat heb ik er weer een top tijd gehad! Het was alweer een tijdje geleden dat ik wat schreef dus tijd voor een nieuw verhaal. Afgelopen weken veel meegemaakt! De zaterdag na ons avontuur in Kumasi hebben wij op Hanukkah de verjaardag van alle kinderen op Hanukkah gevierd. Als de kinderen hier binnen komen is er vaak geen geboortedatum en soms geen leeftijd bekend. Maar omdat ieder kind een verjaardag verdiend vieren ze op Hanukkah een keer per jaar in de vakantie een groot verjaardagsfeest. Van ons sponsorgeld hebben Pam en ik een springkussen gehuurd. Ooh de gezichten toen het springkussen kwam en werd opgeblazen, onbetaalbaar! Wat waren ze blij echt heel ontroerend! De rest van de dag hebben we spelletjes gedaan, gedanst, geschminkt, koekjes en snoepjes gegeten en heel erg genoten! De kinderen vonden het fantastisch! En wij dus ook! Paar dagen later beginnen we aan een nieuw project. We gaan de babykamer aanpakken. Samen zetten we nieuwe bedjes in elkaar en laten we matrassen maken. Het schuim voor de matrassen wordt bovenop een taxi geknoopt en zo gaan we naar de stoffeerder haha geweldig! Een dag later beginnen we aan nog een project; de container opruimen! Samen met Pam, Maud en Maureen ruimen we de hele container leeg en richten we hem opnieuw in. In de container zaten kleren die niet meer gebruikt werden. Deze hebben we in zakken gedaan en brengen we later naar dorpjes om er weer mensen blij mee te maken! Na twee schorpioenen, wat kakkerlakken en veel hagedisseneieren is de hele container weer schoon en opgeruimd! Een klus van ruim twee dagen maar zeker de moeite waard! Vanuit Nederland hadden Pam en ik lange tekeningen meegenomen deze hebben we uitgerold in de zomerhut met veel kleurpotloden. Alle kids er omheen en we hadden geen kind meer aan ze! Wat vonden ze het leuk om samen aan de kleurplaat te werken, mooi om te zien hoe ze dit samen doen! Ama en Kwame zijn broer en zus en al vanaf mijn eerste keer Hanukkah heb ik een klik met ze. Ze zijn beide verstandelijk beperkt en echte toppers! Zaterdagmiddag nemen Pam en ik ze mee naar het Eusbett, een hotel in de buurt. Daar gaan we fris drinken en wat lekkers eten. Ooh wat hebben ze genoten! De taxi rit was al een groot feest, Kwame zwaaide naar iedereen en de glimlach verdween niet meer van zijn gezicht. Wat hebben ze genoten, ik blijf het bijzonder en aandoenlijk vinden hoe we de kinderen hier met zo iets kleins zo gelukkig kunnen maken daar kunnen we aan Nederland nog een heel groot voorbeeld aan nemen! Gewoon waarderen wat je hebt en genieten van de kleine geluksmomentjes! Zondagavond houden we kampvuur met alle kinderen gezellig met een gitaar en marshmallows om het kampvuur, iedereen vond het geweldig! Volgende dag samen met Pam ons haar op de Ghanese manier laten invlechten. Gewoon omdat we het eens mee wilden maken! Een zit van 2uur per persoon maar echt super leuk! Een paar dagen geleden is de babykamer opnieuw in de verf gezet, ook dit hebben wij van ons sponsorgeld kunnen doen. Mooi om te zien dat de kinderen straks in nieuwe bedjes en in een nieuw geverfde kamer kunnen liggen! Gisteren zijn we met Mariette en Moses met de rode pick-up truck naar dorpjes geweest. Wij achterin de bak samen met zakken vol kleding. Echt een ervaring om nooit meer te vergeten! Wind door mn haren, achterin zo'n pick-up uitkijkend op het prachtige Ghanese landschap. We maken heel erg veel mensen blij. Van echt afgelegen huisjes met maar een paar families tot wat grotere, maar ook echt arme, dorpjes. Bijzonder om te zien dat de mensen met kleine dingen zo enorm blij zijn! Een man, een vader van twee kinderen, ontroerde me enorm. Hij woont samen met nog een paar andere mensen en kinderen in een heel klein dorpje. Eigenlijk geen dorpje te noemen want het waren maar 4 huisjes. Deze man was zo blij met onze komst hij bedankte ons vele malen en kwam zelfs met een tros bananen aan om ons te bedanken. Ontroerend, deze mensen hebben al zo weinig en toch zullen ze altijd delen. Dit zijn van die momenten die ik zou willen opnemen en anderen wil laten zien. Deze man woont zo armoedig, voor onze begrippen, en nog geeft hij wat weg als bedankje. Dat zijn van die besef momenten die me echt enorm kunnen ontroeren. Verder mijn tijd besteed bij de kinderen en nog veel genoten van kleine dingen! Vandaag is mijn laatste dag in Hanukkah. Morgen vertrek ik naar Cape Coast om daar nog vier dagen te zijn. Woensdag vliegen we met z'n allen terug naar Nederland.